1 Kasım 2011 Salı

SADECE 13







Quotidiano,

Bugün gördüm ki dünya'da olanları anlamak pek mümkün değil, doğduğum var olduğum ülkeyi bile anlayamıyorum üstelik. Gerçeklik içerisinde var olmadığım halde anlamıyorum olanları. 14 yaşında terör örgütünün dağ kadrosuna katılan çocuklar, 13 yaşında 26 kişinin tecavüzüne uğrayıp gönüllüydü diyerek ceza indirimi alan insanlar. Ölümler, nefretler, sevgisizlikler...

Çocukluğu şiddet ile geçiren mağdur bile olamayan çocuklar. 

Politika'dan anlamayan bir nesil olarak büyüyüp bir kere bile meydanlara dökülüp sesini yükseltmeyi becerememiş, ezildiğinde susmanın marifet sayıldığı mahalleler, köyler, kasabalarda  büyümüş bugünün gençleri. Paçayı sıyıranlar ve daha 13 yaşına basmadan gelinliğine kefen gibi sarınanlar. Bir yerlerde yanlış yapıyor olduğunu hiç mi düşünmez insan, en azından 13 yaşındaki bir çocuk için kendi rızasıydı derken elini hiç mi vicdanına götürmez.  Yan komşunun çocuğu ortalıkta kim bilir belki senin kocanla, oğlunla, damadınla para karşılığı ilişkiye girerken gözünü nasıl kapar bir insan. Kör olmak bu kadar kolay mı? Çocuğum dağda demek bu kadar basit mi! Neden çocuklara sarılmak bu kadar zor. Büyüyüp asker olacaksın, evleneceksin ritüeline uyup çocuk yapıp sonra sokağa atmak mı bizdeki aile kavramının karşılığı artık. Evlenmek demek düğünde göbek atıp, yatakta fırtınalar koparmaktan mı ibaret oldu. Çocuk yapmak yapabiliyorum bak demek mi? Sonra şans işte bak sokak çocuğu oldu diyerek bir çocuğu etiketlemek mi? Etiketlenmedik insan kaldı mı şu topraklar üzerinde.  

Cahilliğimi mazur gör ama ben bu insanları anlayamadım hiç anlayamayacağım. Korkmadan sokaklarında yürünemeyen bir ülkeyi , ülkedeki insanları bu hale getirenleri;  ölümü marifet bilip dağda ölümü insanlara giydirme hayalleri kuranları, 13 yaşındaki çocukları ölüm örgütlerinin pençesine düşerken izleyenleri, 13 yaşındaki çocuğa tecavüz edenleri, tecavüz edenleri izleyenleri,  tecavüzcülerin suçunu çocuk gönüllüymüş diyerek mazur gösterenleri.  Bütün bunlar olurken benim ve benim gibilerin sadece kınamakla yetindikleri bir dünyayı hiç anlayamayacağım.

Bırak dünyayı kendi var olduğum ülkeyi bile anlamam mümkün değil benim. 

Quotidiano bugün evden çıkmadım. Beynim benim evimdi ve ben dışına çıkamadım.
                                                                                                                                                           
                                                                                                                                                                                    Q

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder