Nereden çıktı bu konu hakkında yazmak bilmiyorum; fakat
benim gibi bir sürü insan olduğundan eminim . Bazen hiç dinlemediğin hatta
yaptığı işlerden hiç haz etmediğin birinin, bir şarkısı seni o kadar etkiler ki
tek yapabildiğin gizli gizli dinlemektir. Bazen kendine yakıştıramazsın, bazen
arkadaşlarının dillerine malzeme olmaktan çekinirsin. İşte yalnız kaldığın
zamanlarda dinlediğin o şarkılarla aslında bir noktada birleşiyorsundur, her
şey bunu kabul etmekle başlar önce. Bundan sonrası yalan dolan. Eğer bütün arkadaşlarınızın Pink Floyd
dinleyip dolandıkları, Rolling Stones dinleyerek uyuya kaldıkları bir dünya düşlüyorsanız
işte bu koca bir aldatmaca demektir. Bu topraklar Zülfü Livaneli ile bağıra
bağıra şarkı söyleyenlerin aynı şarkıyı İbrahim Tatlıses'ten duyunca burun
kıvırmalarına çok rastladı. Yöresel ve yerel müziği bilmeden diğer müzikleri
anlamaya çalışıyorsak geride yarım bıraktığımız bir şeyler sizce de yok mudur?
Üniversiteye başlayana kadar türkçe şarkı dahi dinlemeyen ben teyzemin
söylediğine göre 5 yaşındayken İbrahim Tatlıses filmleri izliyormuşum. İşte
benim bilinç altımda yatan sevdiğim ama sevdiğimi söylemekten utandığım
şarkılar.
DN: Ayrıca meyhaneye gidip göbek atmayı da hiç sevmiyorum o ne ya! Dertlenelim güzelleşelim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder